Το δικαστήριο απασχόλησε έντονα, το κατά πόσο η προστασία που παρέχεται από το Σύνταγμα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν ισχύει μόνο ενόσω διαρκεί η θητεία του ως Πρόεδρος, αλλά επεκτείνεται χρονικά και μετά το σημείο που παύει να είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή κατά πόσο μετά τη λήξη της θητείας του παύει να υφίσταται η εν λόγω προστασία και δύναται πλέον να εναχθεί. Αφού έγινε αναφορά σε πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου για το θέμα αλλά και σε αποφάσεις στις ΗΠΑ, το δικαστήριο έκρινε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ως ο Αρχηγός της Πολιτείας επιβάλλεται να θωρακίζεται από απόλυτη ασυλία (absolute immunity) για θέματα αστικής ευθύνης προκύπτοντα κατά την εκτέλεση του λειτουργήματός του. Και τούτο για να μπορεί να ασκεί απερίσπαστος τα καθήκοντά του χωρίς να επικρέμεται ο κίνδυνος ενδεχόμενης έγερσης στο μέλλον αγωγών εναντίον του.
Εκεί όπου ο συνταγματικός νομοθέτης προέκρινε τον περιορισμό της Προεδρικής ασυλίας, αναφέρεται, το έπραξε κατά τρόπο σαφή και ρητό. Τέτοια είναι η περίπτωση της Προεδρικής ασυλίας σε σχέση με ποινικά αδικήματα.
